Herdenken is iets wat mensen vaak doen. Voor geliefden die er niet meer zijn, vrienden die plotseling uit ons leven zijn verdwenen, of onze ouders die deze wereld aan ons hebben nagelaten.

Of als vluchteling uit Oekraïne denk je aan je huis dat in een oorlogssituatie is achtergelaten en bezorgd kijk je op je smartphone en je weet niet wat er met je buren, buurt of mensen uit de straat verderop gebeurt.

Als (politieke) vluchteling uit het Midden-Oosten die een dictator in eigen land heeft; opeens hoor je dat een paar kameraden geëxecuteerd zijn en je moet vluchten omdat je naam op een zwarte lijst staat.

Misschien denk je als jongere: als de slavernij er niet was geweest, als Hitler er niet was geweest,  hoef ik ook niet op 4 mei herinnerd te worden aan zoveel gruwelen in de geschiedenis.

Wellicht weet je niet precies waar de 4de mei nu voor staat? Wat maakt deze datum nou zo speciaal? Wat 4 mei bijzonder historisch maakt en waardoor het speciale aandacht verdient, is dat Hitler, zijn aanhangers en een groep meelopers Joden doelbewust van de aardbol wilden wissen. 

Dit was een cruciaal gewelddadig knelpunt waarvan ieder weldenkend mens vindt dat het nooit zou mogen gebeuren. Niet in Europa en nergens anders. Denk daarom elke 4 mei, er zijn geen garanties voor goede en slechte mensen. Ieder mens heeft goede en slechte kanten. 

Wij kunnen onszelf als individu een belofte doen: ieder mens is uniek. Ik beloof mezelf dat ik nooit iemand zal discrimineren/uitsluiten of zal pesten want IK ben net zo anders als alle anderen.

Laten we elk jaar na de 2 minuten stilte elkaar in het oor fluisteren:  “Beoordeel iemand niet op zijn geloof maar op zijn daden.”